Historia
MATKA KOŚCIOŁÓW - pierwszy kościółek
w Sosnowcu ku czci Najświętszego Serca Jezusowego i Najświętszej Maryi Panny
Niepokalanej znajduje się w centrum miasta tuż koło dworca kolejowego.
Otoczony jest rozległym parkiem.
Zwiększająca się liczba ludności i brak świątyń w gwałtownie rozrastającym się Sosnowcu sprawiły, że w październiku 1861 roku mieszkańcy zwrócili się do Konsystorza Jeneralnego diecezji kielecko-krakowskiej z prośbą o zgodę na budowę kościoła. Kościół wybudowano w ciągu roku i już 27 października 1862 roku Konsystorz Generalny w Kielcach wydał plebanowi czeladzkiemu upoważnienie do jego poświęcenia. Sama uroczystość odbyła się dwa tygodnie później 11 listopada 1862 roku przy udziale Ojców Paulinów z Jasnej Góry i franciszkanów reformatów z Warszawy. Ogólny koszt budowy wyniósł 15 tys. rubli.
I tak w samym środku parku skryty pod drzewami wznosi się niewielki gotycki kościółek wybudowany przez kolejarzy i mieszkańców ówczesnej wsi Sosnowice w roku Pańskim 1862. Budynek kościoła tonie w zieleni drzew i kwiatów. Na froncie przy wejściu widnieje wykuta z kamienia postać Chrystusa, dłuta Pruszyńskiego, ufundowana z racji 50-cio lecia kościółka w 1912 roku. Przed figurą znajduje się zegar słoneczny, który w czasie okupacji niemieckiej w 1942 roku został zdemontowany. Kościół oddano w opiekę OO. Paulinom, dojeżdżającym z Leśniowa, jednak usuniętym wkrótce przez władze carskie po upadku Powstania Styczniowego. Kościół poświęcił proboszcz z Czeladzi Ks. Wojciech Janecki, zaś administrator diecezji kielecko-krakowskiej biskup Maciej Majerczak erygował tu filię parafii Czeladź z osobnym duszpasterstwem. Na usilne prośby mieszkańców Sosnowca październiku 1872 roku został wyznaczony stały wikariusz kościółka Ks. Damian Zakrzewski, franciszkanin reformata z Pilicy. W latach następnych rektorami byli kapłani mający zlecone inne ważne obowiązki duszpasterskie w Sosnowcu.
Parafia została erygowana 12.08.1958 roku przez biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego.
Zwiększająca się liczba ludności i brak świątyń w gwałtownie rozrastającym się Sosnowcu sprawiły, że w październiku 1861 roku mieszkańcy zwrócili się do Konsystorza Jeneralnego diecezji kielecko-krakowskiej z prośbą o zgodę na budowę kościoła. Kościół wybudowano w ciągu roku i już 27 października 1862 roku Konsystorz Generalny w Kielcach wydał plebanowi czeladzkiemu upoważnienie do jego poświęcenia. Sama uroczystość odbyła się dwa tygodnie później 11 listopada 1862 roku przy udziale Ojców Paulinów z Jasnej Góry i franciszkanów reformatów z Warszawy. Ogólny koszt budowy wyniósł 15 tys. rubli.
I tak w samym środku parku skryty pod drzewami wznosi się niewielki gotycki kościółek wybudowany przez kolejarzy i mieszkańców ówczesnej wsi Sosnowice w roku Pańskim 1862. Budynek kościoła tonie w zieleni drzew i kwiatów. Na froncie przy wejściu widnieje wykuta z kamienia postać Chrystusa, dłuta Pruszyńskiego, ufundowana z racji 50-cio lecia kościółka w 1912 roku. Przed figurą znajduje się zegar słoneczny, który w czasie okupacji niemieckiej w 1942 roku został zdemontowany. Kościół oddano w opiekę OO. Paulinom, dojeżdżającym z Leśniowa, jednak usuniętym wkrótce przez władze carskie po upadku Powstania Styczniowego. Kościół poświęcił proboszcz z Czeladzi Ks. Wojciech Janecki, zaś administrator diecezji kielecko-krakowskiej biskup Maciej Majerczak erygował tu filię parafii Czeladź z osobnym duszpasterstwem. Na usilne prośby mieszkańców Sosnowca październiku 1872 roku został wyznaczony stały wikariusz kościółka Ks. Damian Zakrzewski, franciszkanin reformata z Pilicy. W latach następnych rektorami byli kapłani mający zlecone inne ważne obowiązki duszpasterskie w Sosnowcu.
Parafia została erygowana 12.08.1958 roku przez biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego.
W parku przykościelnym znajduje się szereg kaplic. Jedna z nich to grota kamienna, a w niej figura Matki Boskiej z Lourdes. Tu kiedy jeszcze nie było kościółka, odprawiały się w niedziele i święta Msze święte. Wówczas to z Leśniowa przyjeżdżali O.O. Paulini. Figura w grocie jest wykonana z żelaza. Sprowadzona została z Lourdes w 1904 roku na 50-lecie ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Jest Ona w wielkiej czci u wiernych wypraszających sobie łaski i zdrowie.
Na lewo obok groty znajduje się kończąca stacje drogi krzyżowej kaplica św. Antoniego Padewskiego. Idąc od groty w stronę plebanii po lewej stronie napotykamy kaplicę Grobu Chrystusowego, gdzie w Wielkim Tygodniu urządza się grób, a w ciągu roku kaplica ta ściąga wielu wiernych na modlitwę.
Sam kościółek to budowla jednonawowa o sześciu oknach ostrołukowych i dwóch oknach w prezbiterium również ostrołukowych w których znajdują się witraże św. Andrzeja Boboli św.Jozefata Kuncewicza. Obaj męczennicy ponieśli śmierć z rąk Moskali.
W tyle prezbiterium znajduje się okrągłe okno z witrażem Matki Boskiej Częstochowskiej. Kościółek zdobi oryginalna wieża przypominająca pagodę. Wewnątrz prezbiterium znajduje się piękna figura Serca Jezusowego dłuta Turbacza z Olkusza. Na ścianie bocznej po lewej stronie prezbiterium najstarszy w parafii obraz przedstawiający Matkę Boską Częstochowską, przeniesiony z groty po wybudowaniu kościoła. Nadto piękny stylowy żyrandol, kuta balustrada na chór, oraz organy mechaniczne z jednym manuałem.
W przedsionku wejścia do kościoła tablice marmurowe upamiętniające fundatorów i dobroczyńców. Nieco dalej od kościółka już niemal na końcu plebanii znajduje się grota Bożego Narodzenia. W parku przykościelnym znajduje się również piękna budowla granitowa w której rozmieszczone są stacje Drogi Krzyżowej autorstwa Włodzimierza Tetmajera malowane farbami olejnymi na miedzi. Obrazy drogi krzyżowej poświęcone zostały 6 sierpnia 1915 roku.
Księża, którzy dotychczas pracowali w parafii:
przed 1862 rokiem O.O. Paulini z Leśniowa
Ks. Dominik Roch Milbert pierwszy Rektor kościółka i budowniczy kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny obecnie Bazylika Katedralna
Ks. Kan. Mieczysław Froelich drugi Rektor i budowniczy drugiej parafii w Sosnowcu św. Tomasza Apostoła na Pogoni
Ks. Franciszek Musielewicz trzeci Rektor
Ks. Kan. Franciszek Karol Raczyński czwarty Rektor
Ks. Prał. Stefan Babczyński piąty Rektor a od roku 1958 pierwszy proboszcz tej parafii
Ks Kan. Bolesław Chwalba drugi proboszcz
Ks. Kan. Witold Pękalski trzeci proboszcz
Ks. Kan. Dr Grzegorz Noszczyk czwarty proboszcz
Obecnie parafia liczy około 6300 mieszkańców. w tym kilka rodzin wyznania prawosławnego, ewangelickiego, wyznawcy judaizmu, Zjednoczonego Kościoła Chrystusowego, Zielonoświątkowcy oraz Świadkowie Jehowy.